قرن چهارم هجری ، عصر درخشش ادبیات عربی است، در این دوره شاعران و نویسندگان بزرگی نظیرمتنبی، ابوالعلاء معری، ابوتمام و شریف رضی و ... ظهورکرده اند. از شخصیت های طراز اول این دوره، شریف رضی، شاعر و عالم و ادیب گرانقدر شیعه می باشد و آثار ادبی به یادگار مانده از وی کم نظیر است و به واسطه ویژگی های منحصر به فرد علمی و اخلاقی وی، آثارش تابلویی تمام نمای شخصیت برجسته اوست که سرشار از مفاهیم عالی انسانی، بلند نظری و تابلویی خیره کننده و شگرف از فضائل اخلاقی است.
شریف رضی درمیان امت اسلامی دارای منزلتی ارجمند می باشد و کتاب نهج البلاغه که به همت بلند وی گردآوری شده، خودگواه صادق بر اوج مقام معنوی و اخلاقی اوست.توانایی هنری مانند مطابقت لفظ ومعنی ، سلاست و فصاحت الفاظ و بلاغت معنی و انسجام و وحدت موضوع در قصیده ، شعرش را از دیگران متمایز ساخته است.
دراین مقاله نگاه گذرا به اغراض و ویژگی های هنری شعر او خواهیم داشت.
', './data/jflh/coversheet/cover_fa.jpg'))