باستان شناسان با دوعنصر بنیادین ماده و زبان که در نهایت به صورت متن باستان شناختی ،یعنی نوشتار در می آید،در گیرند.نقش موثر و تعیین کننده ماده و زبان در تمام مراحل مشاهدات و مطالعات باستان شناختی ،واقعیتی است تردید ناپذیر؛ماده مورد مشاهده و مطالعه باستان شناسان، آن است که اصطلاحا مواد فرهنگی و «بقایای مادی گذشته»یا آثار و اثقال و اقلام مادی و شواهد و قراین باستان شناختی و همچنین مفاهیم و اصطلاحات مشابه دیگر به آن اطلاق شده است.اینکه اقلام و شواهد مادی مورد مطالعه باستان شناسان از چه سنخ موادی بوده و چه ویژگیهایی راشامل می شوند و قابلیت تقریر پذیری آنها چگونه است و یا آنکه باستان شناسان به هنگام قرائت و روایت آنها چه پل هایی را بناکرده و با کدام ابزارهای از قلمرو و کرانه ماده های خاموشی و بی نام وراد منطقه ها و کرانه های زبان اعم از گفتار و نوشتار با ادبیات و متن باستان شناختی شده و به چه میزان درحصول به مقصد و وصول به اهداف مطلوب و مورد نظر توفیق داشته اند،از اهم مسایل و مباحث فلسفه باستان شناختی است.
', './data/jflh/coversheet/cover_fa.jpg'))