داستان در میان ملل جهان ‘ سابقه ای طولانی دارد و در مسیر طولانی و پرفراز و نشیب خود ‘ شاهد تحولات ‘ تغییرات ‘ پیشرفتهای زیاد و عمیق و نیز اشکال مختلف بوده است . داستان دارای بافت هندسی و ترکیب خاص و دارای عناصر ویژه ای بود ه و هست بطوری که آن را از سایر اشکال و فنون ادبی متمایز می سازد و در این میان داستان هنری معاصر ‘ علاوه بر دارا بودن عناصر عمومی و مشترک در داستان ‘ دارای عناصر و اجزای خاصی می باشد .
یک داستان هنری ‘ دارای عناصری مانند طرح و پیرنگ ‘ شخصیت و شخصیت پردازی ‘ گفت و گو ‘ کشمکش ‘ صحنه و صحنه پردازی ( زمان و مکان ) ‘ زاویه دید و عنصر اندیشه و پیام می باشد که همه این عناصر در یک هماهنگی کامل و نظام مند در خدمت پیام و اندیشه داستان می باشد .
این مقاله ضمن ارائه تعریفی از داستان هنری و تفاوتش با شکل سنتی آن ‘ به معرفی هر یک از عناصر یاد شده و جایگاه و نقش آنها در عمل داستانی پرداخته است .