هدف از تحریر مقاله حاضر، باور نگارنده نسبت به گویای واقعیت زیر است. به نظر می رسد ،آنچه را تاکنون در منابع دستور زبان فارسی تحت عناوین اصطلاحاتی چون(( بند وابسته قیدی )) و یا (( حرف ربط مرکب )) مورد بررسی قرار گرفته است ‘ براساس تحلیل زبان شناختی استوار نیست . در سطور نوشته حاضر‘ سعی می شود تا از یک طرف آن دسته از بندهای وابسته قیدی که دارای عنصر ((که )) هستند به صورت بند وابسته موصولی تحلیل شود‘ و از طرف دیگر هر حرف ربط مرکب ‘ به صورت مجموعه ای متشکل از گروه اسمی و حرف ربط استدلال گردد. بدین منظور در وهله اول تجزیه جملات مرکب مورد بحث قرار میگیرد و سپس نشان داده می شود که تا چه حد رویارویی تحلیل سنتی از این پدیده با ملاک های ارائه شده در مقاله حاضر تعارض دارد .
ورکی, دکتر پرویز البرزی. (1379). بند وابسته قیدی یا موصولی
حرف ربط مرکب یا مجموعه ای مرکب
از گروه اسمی و حرف ربط. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 156(0), -.
MLA
دکتر پرویز البرزی ورکی. "بند وابسته قیدی یا موصولی
حرف ربط مرکب یا مجموعه ای مرکب
از گروه اسمی و حرف ربط", مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 156, 0, 1379, -.
HARVARD
ورکی, دکتر پرویز البرزی. (1379). 'بند وابسته قیدی یا موصولی
حرف ربط مرکب یا مجموعه ای مرکب
از گروه اسمی و حرف ربط', مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 156(0), pp. -.
VANCOUVER
ورکی, دکتر پرویز البرزی. بند وابسته قیدی یا موصولی
حرف ربط مرکب یا مجموعه ای مرکب
از گروه اسمی و حرف ربط. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 1379; 156(0): -.
', './data/jflh/coversheet/cover_fa.jpg'))