تجلی به معنی آشکار و هویدا شدن است که در اصطلاح عرفانی، هویدا شدن انوار غیب بر دلهاست و به انواع مختلف از جمله تجلی فعلی، صفاتی و ذاتی تقسیم شده است. گروهی نیز به تجلی روحانی و ربانی اشاره دارند و شهود تجلی افعالی را محاضره و شهود تجلی صفات را مکاشفه و شهود تجلی ذات را مشاهده گویند و معتقدند که اگر سالک به اندازهء مویی به تعلقات وابسته باشد، هرگز شایستگی تجلی نیابد و این سه تجلی هرکدام مقدمهء دیگری است که در تفصیل مبحث تجلی به انواعی دیگر از جمله تجلی ظهوری، غیبی، آثاری و... برمی خوریم و ارتباطش را با فیض اقدس و مقدس نیز در می یابیم.
اکبرى, دکتر منوچهر, & رحیمى, دکتر امین. (1381). جلوه های تجلی در آثار عرفای متقدم و امام خمینی (ره). مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 8و7و6(0), -.
MLA
دکتر منوچهر اکبرى; دکتر امین رحیمى. "جلوه های تجلی در آثار عرفای متقدم و امام خمینی (ره)". مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 8و7و6, 0, 1381, -.
HARVARD
اکبرى, دکتر منوچهر, رحیمى, دکتر امین. (1381). 'جلوه های تجلی در آثار عرفای متقدم و امام خمینی (ره)', مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 8و7و6(0), pp. -.
VANCOUVER
اکبرى, دکتر منوچهر, رحیمى, دکتر امین. جلوه های تجلی در آثار عرفای متقدم و امام خمینی (ره). مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 1381; 8و7و6(0): -.
', './data/jflh/coversheet/cover_fa.jpg'))