این مقاله فرهنگ عرب پیش از اسلام را براساس دلالت های موجود در زبان عربی بررسی می کند لکن پیش از پرداختن به دلألت های لغوی به تحلیل این نمادها از بعد نظری می پردازد. در فتح باب این بخش به معرفی خاستگاه زبان عربی و قوم عرب آنگاه به تحلیل ریشه و پیشینه زبان و خط و پیدایش عربی فصیح دست یازیده است سپس معنای جاهلیت را می شکافد و این پرسش را مطرح می سازدکه این نام و مفهوم مستفاد از آن در نزد همگان چقدر با واقعیت موجود در این سرزمین تطابق دارد. محدودهء عصر جاهلی را می نمایاند و به تحلیل ادیان و علوم و معارف آن دوره می پردازد. آنگاه با نگرشی تحلیلی در شعر و نثر جاهلی تأمل و در معنای شعر و شاعر غور می نماید و به روند تکامل شعر که چقدر زمان پشت سرگذاشته و چه آزمونهایی دیده اشاره می کند و سخن از محافلی به میان می آوردکه بسان آکادمی های امروزی علوم به نقد و بررسی شعر عنا یت می ورزیدند.
', './data/jflh/coversheet/cover_fa.jpg'))