درکتابهای تاریخ ادبیات عرب، مشهور است که می گو یند: اندلسی ها از شرق تقلید کرده اند. اما این نکته را نباید فراموش کرد که ادبیات اندلس در بعضی اغراض- بخاطر اختلاف طبیعت بین مغرب و مشرق- غنی تر و از نظر الفاظ، استوارتر است. البته این مقایسه، در موضوعات خاص است. در کل، غربی ها مقلد شرقی ها بوده و از این رهگذر، ادبیات خود را غنی ساخته اند. ارب اندلس، از دو جهت ضعیفتر از ادب شرق می باشد: یکی در عمق اندیشه و دیگری در متانت اسلوب. برای نمونه، ما در ادب اندلس، نویسند ه ا ی که همطراز جاحظ باشد و شاعری که همانند ابوالعلاء معری شعر بگوید، نمی یابیم. در این مقاله، نگارنده ضمن بررسی ضعف و قوتهای موجود در سروده های اندلس، مقایسه ای بین شعرای اندلس و شرق انجام داده و ثابت کرده است که بسیاری از سروده های معروف به "بدیعیات " شرایط و معیار "بدیعیات " را نداشته است.