امام علی (ع) شهسوار بی شکست و نام آور بی همتایی است که مناقب و فضائل بسیارش زینت بخش دفتر صاحبدلان وکلام عارفان است. جلال الدین محمد مولوی که سرمست از محبت و ولایت علوی است با استناد به داستان رویارویی آن حضرت (ع) با عمروبن عبدود در جنگ خندق به بیان مناقب آن امام بزرگ پرداخته و به جهت اثر بخشی هر چه بیشتر و نتیجه گیری بهترر با تصرفی اندک در بیان حادثه مذکور برخی از مناقب آن حضرت را از زبان خصم بیان میدارد . در این مقاله تلاش گردیده مناقب مذکور در آن داستان استخراج و در حد امکان با آیات و روایاتی که در شأن آن احوال است مستند گردد. مناقبی مانند: علی (ع) آموزگار اخلاص، شیر خدا، منزه از هر بدی، پیشتاز میدان نبرد، فخر پیامبران و اولیای الهی، مسجود آفرینش و....
فوادیان, دکتر محمد حسن. (1383). از علی آموز اخلاص عمل (مناقب علوی در مثنوی مولوی). مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 54و55(1), -.
MLA
دکتر محمد حسن فوادیان. "از علی آموز اخلاص عمل (مناقب علوی در مثنوی مولوی)", مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 54و55, 1, 1383, -.
HARVARD
فوادیان, دکتر محمد حسن. (1383). 'از علی آموز اخلاص عمل (مناقب علوی در مثنوی مولوی)', مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 54و55(1), pp. -.
VANCOUVER
فوادیان, دکتر محمد حسن. از علی آموز اخلاص عمل (مناقب علوی در مثنوی مولوی). مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 1383; 54و55(1): -.