بهار و نوروز و آنچه بدان مربوط است از قبیل دگرگونی در طبیعت و آداب و رسوم ویژه آن، موضوع سخن شاعرانی فراوان قرارگرفته است. اما از چشم اندازه شاعران طنزپرداز به آن نگریستن لطفی دیگر دارد. در این مقال کوشش شده مهمترین نکته هایی که به لحاظ مایه های طنز مورد توجه شاعران واقع شده، دسته بندی و تقدیم گردد. گرچه موضوعات مورد عنایت بسیار زیاد است ولی به شانزده مورد اشاره می گردد. دگرگونی های شگرفی که در طبیعت، موجودات زنده، پرندگان و انسان حاصل می شود در رأس آن است و بقیه شامل:
خانه تکانی و دشواریهای آن، هزینه های گزاف برای نونوار شدن و درآمدهای ناچیز، اجناس نامرغوب و بنجل و اجحاف فروشندگان، و آنگاه ناشکیبی و تنک حوصلگی خانواده ها، چهارشنبه سوری، هفت سین، عیدی گرفتن و عیدی دادن، سورچرانی، میهمانداری و سیزده به در می باشد.
خالی از لطافت و کیفیتی نیست که می شنوید شاعری آغاز بهار را چنین توصیف می کند:
هر درختی چون جنون ما ز نوگل می کند
هرگلی هم خنده ها بر ریش بلبل می کند
', './data/jflh/coversheet/cover_fa.jpg'))