ناصرخسرو شاعری بزرگ است که اشعار و آثارش در بیان کلام و فلسفه و عقاید دینی است، این شاعر بزرگ با عنصر خیال و وجوه بلاغت به اندیشه های دشوارکلامی و فلسفی، لباس نرم و لطیف سخن منظوم را پوشانیده است. مفاهیم عقلانی درکلام ناصر خسرو با هنرمندی او در بهره گیری از تشبیه و استعاره و صور خیال به وجوه و تصاویر زیبای حسی و ملموس مبدل گردیده اند. شور و حیات و تازگی درکلام و سخن ناصرخسرو ویژگی دیگری است که باعث ماندگاری سخن او در میان دیگر شاعران گردیده است، دربارهء این شاعر بزرگ می توان گفت هنر و خیال را با عقل و فلسفه آنچنان آمیخته است که دشواری و تکلف برای رسیدن به معنا و مفهوم کلام در سخنش وجود ندارد.
سیف, دکتر عبدالرضا, محمدى, احمد, & وند, نسرین موسى. (1382). وجوه بلاغت در دو قصیدهء ناصرخسرو. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 53(2), -.
MLA
دکتر عبدالرضا سیف; احمد محمدى; نسرین موسى وند. "وجوه بلاغت در دو قصیدهء ناصرخسرو". مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 53, 2, 1382, -.
HARVARD
سیف, دکتر عبدالرضا, محمدى, احمد, وند, نسرین موسى. (1382). 'وجوه بلاغت در دو قصیدهء ناصرخسرو', مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 53(2), pp. -.
VANCOUVER
سیف, دکتر عبدالرضا, محمدى, احمد, وند, نسرین موسى. وجوه بلاغت در دو قصیدهء ناصرخسرو. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 1382; 53(2): -.
', './data/jflh/coversheet/cover_fa.jpg'))