اگر مثنوی جلال الدین محمد مولوی با سایر مثنوی های عرفانی سنجیده شود‘ وجه تمایز مثنوی مولوی با آنها آشکار می گردد. به عنوان مثال در مثنوی منطق الطیر عطار‘ سبک و شیوه سخن تقریباً یکنواخت و یکدست ادامه می یابد‘ در حالی که در مثنوی معنوی مولوی در بسیاری از جاها سطح سخن و اندیشه به اوج می گراید و دیر یا زود به وضع معمولی باز می گردد. تداعی هایی که ویژه تفکر و اندیشه منحصر به فرد مولوی است‘ ناخودآگاه‘ افسار سخن را از تصرفش می گسلاند و طوفان شور و اندیشه وی‘ جزیره مثنوی را زیر امواج خود می گیرد.
مؤذنی, دکتر علی محمد. (1378). فراز و فرود سخن در مثنوی مولوی
بر اثر غلیان عشق و شور و جذبه تداعی ها. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 151(0), -.
MLA
دکتر علی محمد مؤذنی. "فراز و فرود سخن در مثنوی مولوی
بر اثر غلیان عشق و شور و جذبه تداعی ها", مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 151, 0, 1378, -.
HARVARD
مؤذنی, دکتر علی محمد. (1378). 'فراز و فرود سخن در مثنوی مولوی
بر اثر غلیان عشق و شور و جذبه تداعی ها', مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 151(0), pp. -.
VANCOUVER
مؤذنی, دکتر علی محمد. فراز و فرود سخن در مثنوی مولوی
بر اثر غلیان عشق و شور و جذبه تداعی ها. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود), 1378; 151(0): -.
', './data/jflh/coversheet/cover_fa.jpg'))