نیمتاج ‘ تاجی بر تارک آزادگی

آفاق وسیع شعر فارسی تا پیش از مشروطیت ‘ جز به ندرت در بستر عطوفت زنانه جاری نشده بود.بعد از مشروطیت است که زنان در عرصه سخنوری همراه با مردان‘طبع آزموده‘اشعار فخیم و ارزشمندی عرضه داشته اند.نیمتاج لکستانی ‘ یکی از زنان متعهد و ظلم ستیزی است که در زمانه ای پرآشوب ‘ بی باک و پرصلابت و با زبانی برخوردار از سلاست و روانی ‘ ندای آزادی را سرداد.او شاعری بود آزادیخواه ‘ واقع گرا و انسان دوست که می خواست از بیداد‘دادسازد و از درد‘درمان.اما دریغا‘ چنان که باید شناخته نشده و قدرت طبع و رقّت احساس و سخن نغز و پرمغزش بر همگان آشکار نگشته است .