ابن هانی همچون بسیاری از شاعران بزرگ ضمن حفظ اشعار و اخبار عرب،
از آیات قرآن کریم تأثیر پذیرفته و در اشعار خود بدانها، استناد نموده و حقانیت اهل البیت (ع) و مظلومیت آنان را یادآور شده است. گفتنی است او شاعری بود درباری و مداح خلیفه هایی چون المعزلدین الله و بسان دیگر شاعران، مدیحه بیشترین قسمت دیوان او را به خود اختصاص داده است. او از زاویه ای به مدیحه نگریسته است که شاید دیدگاه شاعران دیگر به مدیحه بدین گونه نباشد. او با توصیف جنگها و مدح ممدوحان خود، در حقیقت، مناقب و فضایل اهل البیت (ع) را به گونه ای شیوا، زیبا و دلنشین با ابیاتی پرمغز وگوش نوأز و به دور از ابهام و تعقید برای مخاطبان خود در هر عصر و زمان به تصویرکشیده است. در این مقاله سعی شده است ضمن بیان شمه ای از زندگینامه شاعر، دیدگاه ادیبان در مورد وی، اغراض شعری او، آیات به کار رفته در اشعار او و اعتقاد قلبیش به اهل البیت (ع) به تصویرکشیده شود.
', './data/jflh/coversheet/cover_fa.jpg'))