در خلال حیات نسبتآ طولانی حکومت اسلامی در اندلس، سلسله ای به نام موحدین با راه انداختن یک قیام دینی توانستند امپراتوری بزرگ خود را میان سالهای (524 هق تا 7 66ه ق) بر آن سرزمین حاکم نمایند. در پرتو حکمرانی این سلسله، اوضاع فکری، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی جامعه شاهد بروز تحولاتی اساسی بود. از نقطه نظر ادبیات عربی در پرتو سلسله موحدین، ظهور نوعی شعر که نگارنده از آن به "نعلیات " یاد نموده- پدیده ای بارز و مقوله ای در خور تحقیق و مطالعه است. در این فرصت تلاش شده است تا با ذکر شواهد متنوع، تحلیل ویژگیهای محتوایی این نوع سروده ها و بیان انگیزهء سرایندگان آنها به معرفی پدیدهء ادبی "نعلیات " پرداخته شود.
در این میان با طرح سه سوال اساسی، چهارچوب بحث در مسیری معین، هدایت و از آن پس به موضوع "تمثال نعل " پرداخته شده و هر چند ماهیت تحلیلی موضوع وکند وکاو در سروده هایی خاص چندان مستلزم ذکر ارجاعات پیاپی نیست ولی همیان امر از نگاهی دیگر موید این نکته است که "نعلیات "- به طور خاص- پس از "مقری تلمسانی " جز از سوی دکتر محمد تاویت مورد بحث واقع نشده است.
', './data/jflh/coversheet/cover_fa.jpg'))