محمود سامی البارودی یکی از پیشروان نهضت جدید در شعر عربی است.
او از جمله کسانی است که شعرکلاسیک را إحیاکرد و به آن قوت و حیات تازه بخشید و وظیفهء شعر را در برابر زمان و جامعه به خوبی فهمید. از این رو باب موضوعات اجتماعی از جمله عدالت، مساوات و شوری را در شعرگشود، و در این ابتکار راهگشای شاعرانی چون حافظ ابراهیم و أحمد شوقی و دیگران گردید. زندگی و اشعار بارودی نشانگر حسن ایمان و اخلاص اوست. در اندیشه او نهضت واقعی در ابعادگوناگون آن به ویژه در ادبیات تنها در سایهء دین امکان پذیر است. لذا در دیوانش کمتر قصید ه ا ی است که در آن اشارات مختلفی به دین و مفاهیم آن نباشد. او معلم قرآن بود و آنچه را که از این کتاب مقدس آموخته بود در اشعارش به خوبی به تصویرکشده است. خصوصأ در آنجا که به اقتضای حال به ستایش از خداوند و یا بیان صفات او پرداخته است.
', './data/jflh/coversheet/cover_fa.jpg'))