شعر نیکو در جلوه گاه عرفان

نویسنده

چکیده

تا نگردی آشنا زین پرده رازی نشنوی
گوش نامحرم نباشد جای آوای سروش
سخن سنجان را در شناخت واژگان زبان، چهارگونه آشنایی با لغات و واژه هاست که به چهار عرف لغوی و شرعی و خاص و عام در علم بیان نامبردارند و هر یک را در وضع، حقیقتی و مجازی است. و هرکه خواهد تا به حقائق آثار و دقائق افکار و رقائق اسرارگویندگان و نویسندگان، در بلندای تاریخ ادب و فرهنگ و حکمت و عرفان، در یک قوم و ملت، یا نحله و طبقه از ادیبان و متشرعان و حکیمان و عارفان پی برد، او راگزیر وگریزی از شناخت این عرفها و آشناییها نیست چه درک و فهم این اشارات است که سرانجام به بشارات ا نجامد.
أنکس است اهل بشارت که اشارت داند
نکته ها هست بسی، محرم اسرار کجاست2
هرگلی را رنگ و بوی داده اند هر نگاری را به شکلی زاده اند چشم نرگس را خمارین لاله را داغ عشقی بر جبین بنهاده اند 3

کلیدواژه‌ها