تا نگردی آشنا زین پرده رازی نشنوی
گوش نامحرم نباشد جای آوای سروش
سخن سنجان را در شناخت واژگان زبان، چهارگونه آشنایی با لغات و واژه هاست که به چهار عرف لغوی و شرعی و خاص و عام در علم بیان نامبردارند و هر یک را در وضع، حقیقتی و مجازی است. و هرکه خواهد تا به حقائق آثار و دقائق افکار و رقائق اسرارگویندگان و نویسندگان، در بلندای تاریخ ادب و فرهنگ و حکمت و عرفان، در یک قوم و ملت، یا نحله و طبقه از ادیبان و متشرعان و حکیمان و عارفان پی برد، او راگزیر وگریزی از شناخت این عرفها و آشناییها نیست چه درک و فهم این اشارات است که سرانجام به بشارات ا نجامد.
أنکس است اهل بشارت که اشارت داند
نکته ها هست بسی، محرم اسرار کجاست2
هرگلی را رنگ و بوی داده اند هر نگاری را به شکلی زاده اند چشم نرگس را خمارین لاله را داغ عشقی بر جبین بنهاده اند 3