TY - JOUR ID - 11710 TI - شرح و تحلیل رثای خوله JO - مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی(منتشر نمی شود) JA - JFLH LA - fa SN - AU - رضایى, دکتر غلامعباس AD - Y1 - 2004 PY - 2004 VL - 2 IS - 2 SP - EP - KW - خو له KW - رثا KW - سو زد رون KW - صبر KW - عقل فلسفی DO - N2 - متنبی از سالی 337ه .ق تا 346 در خدمت سیف الدوله حمدانی بوده و در این مدت در فن رثا مجموعأ شش قصیده گفته است. در پنج مرثیه از این مراثی، هر چند ابیات نغز و نیکو فراوان است ولی بهترین قصایدی نیست که در رثاگفته است, زیرا متنبی بیشتر این قصاید را برای انجام وظیفه گفته نه به حکم احساس و عاطفه و سوز درون. وی در این قصاید به هنر و عقلش بیشتر پناه برده تا دل و احساسش، از همین رو شنونده درآنها احساس سردی می کند. اما باید قصید ه ای را که در رثای خوله ساخته است از بقیهء قصاید استثنا کنیم؟ زیرا این قصیده را هنکامی گفته که جدایی وی از سیف الدوله به درازاکشیده، شوقش به وی زیاد گشته و حوادثی که برای هر دو پیش آمده، آن دو را به یکدیگر نیازمند ساخته است. وی در این قصیده به عقلش- خصوصأ عقل فلسفی اش- تکیه نموده و به بسیاری از حکم شایع میان ملت ها پناه برده و آنها را در قالبی موجز و دقیق ریخته است به گونه ای که به صورت امثال سائره در آمده و در هر زمان و مکان برای تسلیت گفتن صلاحیت دارد. UR - https://jflh.ut.ac.ir/article_11710.html L1 - https://jflh.ut.ac.ir/article_11710_51fae736b760af048ac866bd1022f779.pdf ER -